Ik was dit weekend in de supermarkt om boodschappen te doen!
Mijn verstand vroeg me om bij mijn boodschappenlijstje te blijven.
Mijn hart trok me elders naartoe …❤️
Ik kon het niet laten, ik MOEST ernaartoe …
Dagenlang reeds ruik ik het al.
Het overkomt me elk jaar opnieuw als ik in de auto zit – eind augustus – terug naar huis. Dit jaar begon ik het te ruiken ergens over de grens tussen Oostenrijk en Duitsland … mijn “madeleine de Proust”.
Elk jaar is het weer zover … en dan MOET ik langs die rekken met schoolspullen struinen.
Ja die datum van 1 september … terug naar school!
Als kind leefde ik heel erg toe naar die datum die altijd iets magisch heeft gehad✨.
Ik herinner me nog die eerste keer naar de grote school, hoe ik ongeduldig en “excited” op de schoolbus wachtte. De eerste keer ver van mama (want tot dan zat ik bij haar in de kleuterklas). Hoe ik blijkbaar ’s middags terugkwam, dol enthousiast zwaaiend met mijn nieuwe boekentas 🤩.
En ook al genoot ik ontzettend van de twee maanden vakantie als kind, toch was ik blij als 1 september er was.
Want dat betekende ook: nieuwe potloden, een nieuwe pen, nieuwe schriftjes, nieuwe boeken, een nieuwe boekentas. Maar ook nieuwe leerkrachten, nieuwe dingen leren, nieuwe vriendjes, soms een nieuwe school en telkens een nieuw avontuur
En als ik daar vandaag aan denk, dan is het alsof ik de kriebeling in mijn buik nog altijd voel: een beetje angst gemengd met heel veel nieuwsgierigheid.
Mijn schooltijd is al lang voorbij … en toch blijft 1 september voor mij synoniem van iets nieuws: nieuwe projecten, nieuwe ontmoetingen, de dingen anders aanpakken, nieuwe opportuniteiten, …
Mijn “nieuwjaar” valt niet op 1 januari.
Maar vandaag!
En ik ben blij met mijn nieuwe “schoolspullen” 😁 ….