Een gewonige (*) namiddag in de zomer ....

Ik heb een hele dag «thuiswerk» ingepland, om te werken aan een nieuw project, dat maar niet vlot zoals ik het zou willen. Eindelijk heb ik een zee van tijd voor me om ermee bezig te zijn.

Rond de middag begint manlief plots over zijn favoriete fietswinkel, waar hij vorige week nog was en waar hij een leuke fietsbroek heeft gezien. Of ik wil meekomen om mijn mening te geven? 🚵🏻‍♂️

Zucht🙄!

Want ik heb niets met fietsen, en al helemaal niets met fietswinkels. Als je zelf niet fietst kan ik je alleen maar zeggen dat het een marteling is om daar een uur of meer rond te hangen en te staren naar fietskledij, naar wielen, zadels, helmen, sokken, klikpedalen, en andere dingen waarvan ik niet eens zou weten waar ze ook voor mogen dienen 🤔 … en dan te weten dat je geen van al die dingen ooit zelf zult gebruiken.

Bovendien bedenk ik me “nog een fietsbroek?”.

En dan dat project van mij dat niet opschiet … Pfft …

Maar ja, de zon schijnt, het wordt een mooie namiddag en ik zeg ja ☀️! (wat zou je allemaal niet doen voor de man van je leven?)

Uiteindelijk wordt het niets met die fietsbroek want zijn maat is er niet meer. Dan maar naar buiten met lege handen.

En daar staan we dan op 50 km van huis (want er is natuurlijk geen fietswinkel dichterbij 🙃!

En plotseling vraagt hij me “Mag ik je met iets verrassen …?”

Voor verrassingen en nieuwe dingen ontdekken ben ik altijd klaar. Dat is ook een van mijn doelstellingen dit jaar: elke maand iets nieuws ontdekken!

We stappen de auto in en rijden richting Aalter, dan Aalterbrug en komen daar in kleine weggetjes terecht … Een prachtige natuur … Op het einde van de baan komen we uit aan het kanaal Gent-Brugge; daar parkeert hij de auto.

Het eerste wat ik zie zijn twee of drie oude tafels met wat stoelen rond, aan de oever van het kanaal. En aan de overkant van de straat een eenvoudig cafeetje “Den Overzet”. Niet direct de flashy koffiebar of brasserie. We bestellen onze drank binnen bij “Adrienne” … de locals drinken er hun zoveelste pintje. Authenticiteit is het enige woord dat ik kan bedenken …

Als we aan een van de tafels in de zon plaatsnemen, begint voor mij een magisch moment.

Ik laat mijn blik rusten op het kanaal; ik zie de natuur rondom ons; de schittering van de zon op het water; aan de overkant enkele jongeren die aan het zwemmen zijn.