Over veerkracht …. eerbetoon aan mijn mama

In de nasleep van mijn stap terug in mijn loopbaan heb ik dikwijls gehoord hoe veerkrachtig ik met dit alles was omgegaan. Hoe sterk ik wel was geweest… Toen ik nadacht over mijn eigen veerkracht, besefte ik dat mijn jeugd me helemaal niet had voorbereid op de tegenslagen van het leven: ik was altijd een angstig en overbeschermd kind geweest.
Waar haalde ik mijn veerkracht dan? Ik vond het antwoord in het analyseren van mijn levenslijn, de moeilijke momenten, de stressmomenten, klein en groot: je wordt niet geboren met veerkracht, je bouwt ze op doorheen je hele leven, doorheen de moeilijke momenten en vooral door de manier waarop je ernaar kijkt.
De belangrijkste episode die mij veerkracht had gevraagd, was het plotse overlijden van mijn vader in 2010; een keerpunt in mijn leven. Als enig kind dacht ik toen: dit ga ik nooit kunnen verwerken. En toch heb ik toen een ongekende kracht in mezelf kunnen ontdekken. Ik zag dat dit geen traumatiserende ervaring hoefde te zijn.
En vandaag? Sinds enkele weken leefde ik in de gelukzalige roes die gepaard gaat met het verschijnen van mijn boek. Ik was zo gelukkig; ik beleefde een van mijn mooiste momenten; een kinderdroom die uitkwam. En toch was er ook een mineur: mijn mama was enkele dagen voor mijn boekvoorstelling in het hospitaal beland. Ze had dit alles niet van dichtbij kunnen meemaken. En dat stemde mij toch wel droevig. Maar ik bleef geloven in mijn mantra “alles komt goed”…
Dinsdag 29 juni gebeurde dan waar ik mijn hele leven bang voor was geweest: mijn mama overleed op 77-jarige leeftijd. En opnieuw was en is daar de vraag: hoe ga ik dit te boven komen? Ik weet niet wat de volgende weken gaan brengen; ik ben bang voor de uitvaart, bang dat ik de kracht niet ga vinden, bang voor de volgende dagen en weken, bang om geconfronteerd te worden met haar afwezigheid. Vandaag lijkt alles nog zo onwezenlijk, vanaf morgen en de dagen daarna is alles definitief. Ik ben droevig, moe en boos. En dat gun ik mij.
Maar ik weet nu al uit ervaring dat mijn veerkracht mij zal helpen. Ik kan nu al door het grote verdriet heen ook de mooie dingen zien: de warmte van familie en vrienden, de mooie herinneringen, een vorm van symbolisch loslaten op een keerpunt in mijn leven, het verder op eigen vleugels kunnen vliegen, een nieuwe kans tot groeien …
En als ik dat dan weer in perspectief breng met “een stap terugzetten in je loopbaan”, dan ben ik ervan overtuigd dat

  • een professionele tegenslag nooit zo erg kan zijn dan je meest dierbaren verliezen,
  • elke tegenslag in je leven ook mooie aspecten heeft voor zover je die aspecten kan en wil zien,
  • de manier waarop je een tegenslag verwerkt vooral te maken heeft met de manier waarop jij die tegenslag interpreteert, hoe je naar de dingen kijkt.

Ben jij bang voor professionele tegenslagen zoals geherstructureerd worden, je job verliezen, een stap terug moeten zetten? Denk je dat je de kracht niet zal hebben om dit te “overleven”?
Teken dan je levenslijn uit; de mooie en moeilijke momenten; bekijk wat je allemaal hebt meegemaakt. Bekijk vooral de moeilijke momenten: hoe je daarmee bent omgegaan? waar heb je je veerkracht al kunnen aanwenden? hoe keek je naar de dingen? wat waren de mooie aspecten van deze tegenslagen?
Je bent sterker dan je denkt …. Ik zal daar morgen bij de uitvaart ook aan denken …

(uit mijn boek “Een stap terug? Ik denk er niet aan!” – Een zachte dag in 2016 – p. 245)
“Om 17u stop ik ermee en ga even langs bij mama. Ik maak één keer per week tijd voor haar, voor ons. We praten wat over koetjes en kalfjes. Een fijn moment samen. Ik wil ervan genieten zolang het kan. Haar laten zien dat ik van haar hou.”

11 reacties op “Over veerkracht …. eerbetoon aan mijn mama”

Veel sterkte !
Erwin
Sent from Nine
Van: Brigitte Ballings verzonden: 3-jul.-2016 09:43 Aan: Veestraeten, E. (Erwin) Onderwerp: [New post] Over veerkracht …. eerbetoon aan mijn mama
brigitteballings posted: “In de nasleep van mijn stap terug in mijn loopbaan heb ik dikwijls gehoord hoe veerkrachtig ik met dit alles was omgegaan. Hoe sterk ik wel was geweest… Toen ik nadacht over mijn eigen veerkracht, besefte ik dat mijn jeugd me helemaal niet had voorbereid “

Brigitte, ken je alleen (nog) maar van jouw – trouwens voortreffelijk – boek.
Veel moed en sterkte bij dit afscheid. Mooie quote van Dali: ieder afscheid is de geboorte van een herinnering. #courage.

Mooie herinneringen aan je mama en papa zullen je helpen om ook dit grote verdriet te verwerken Brigitte. Tenslotte gaat het leven verder en heb je na het verschijnen van je boek een nieuwe houvast gevonden met nieuwe uitdagingen.
Veel sterkte toegewenst!

In de korte tijd dat ik je ken, is het me opgevallen hoe “zuiver” je de dingen ziet, beleeft en uitdrukt, een mooi voorbeeld voor velen !
Bij elk einde hoort een begin, daar geloof ik ook steevast in…
Wat je schrijft is onwaarschijnlijk herkenbaar.
Heel veel kracht gewenst om deze droevige dagen door te komen, je mama zal ongetwijfeld met terechte fierheid zien dat het allemaal goed komt !
Zeer genegen,
Ida

Bonjour Brigitte.
Je te présente toutes mes condoléances pour le décès de ta maman. Même si c’est dans l’ordre des choses de perdre ses parents, lorsque cela arrive, le choc est toujours insupportable. Et ta maman était si jeune…
Je te souhaite toute la vaillance nécessaire pour traverser cette épreuve et puis pour continuer ton chemin. Ton nouveau chemin…
Je t’embrasse,
Noël

Dag Brigitte,
ik wens je veel sterkte vandaag en de komende periode, bij het overlijden van je mama. Sterk dat je dit zo mooi kan beschrijven en in je verdriet toch kan zien dat je ook hier weer sterker uit kan komen.
Liefs
Els

Dag Brigitte, heel veel sterkte bij het verlies van je mama. Op 28 juni was het net 8 jaar geleden dat ik mijn moeder verloor; het is hard en moeilijk, en het vraagt tijd om daar terug bovenop te komen; maar het lukt en de vele mooie herinneringen blijven. Heel veel sterkte! Geertrui

Beste Brigitte,

Ik wens je langs deze weg bijzonder veel sterkte in deze moeilijke dagen.
Ik hoop dat je andermaal de veerkracht vind om op termijn het verlies van je moeder te verwerken.

Weet dat dit tijd zal vragen, en geef jezelf ook die tijd om alles een plaats te geven.
Een intrigerende spreuk zegt “het leven wordt voorwaarts geleefd en achterwaarts begrepen…”.

Veel moed en sterkte in deze ongetwijfeld donkere dagen !

Met vriendelijke Groeten,
Frank Vander Sijpe
Director HR Research | HR Research & Measurement
T +32 9 280 40 15 | M +32 478 40 29 32
frank.vander.sijpe@securex.be | http://www.securex.be
[linkedin][linkedin][linkedin][youtube]
[Securex]

Mijn oprecht medeleven Brigitte in deze moeilijke periode! Ik ken je alleen maar van je boek dat klaar ligt om mee op vakantie te gaan. Ik wil je heel veel sterkte wensen. Pascale

Beste Brigitte,
Alhoewel we al vele jaren collega’s zijn, ken ik jou enkel maar van jouw boek, dat trouwens zeer herkenbaar is voor mij. Niettemin deel ik jouw overtuiging dat alle professionele tegenslagen heel relatief worden bij het heen gaan van één van de mensen die diep in ons hart zitten en die mee maken/gemaakt hebben bij de persoon die we zijn. Mijn deelneming bij het verlies van jouw mama en hoed af bij de wijze waarop je dit een plaats tracht te geven.
Rik

Beste Brigitte

Mijn oprecht medeleven. Ik heb het ook al meegemaakt en weet hoe zwaar valt je ouders te verliezen.

Ik was ook erg geraakt door je mooie tekst.

Veel sterkte in deze moeilijke periode.

Jean-pierre

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *